Noor is al weer bijna 4 maanden oud en dus al weer 2 maanden bij ons thuis. Al voelt het als of ze al zeker een half jaar bij ons woont. Ze is nu aan het wisselen van tandjes maar dat lijkt allemaal weinig problemen met zich mee te brengen. Er komen vanzelf nieuwe tanden voor in de plaats. We leren Noor steeds beter kennen, maar ze blijft ons toch nog steeds voor de gek houden. Zo dachten wij dat Noor al heel goed kon luisteren, maar ineens bedacht Noor dat de vrijheid voor alles gaat en dat je dan helemaal niet meer hoeft te luisteren naar de baas en zeker niet als je even los mag buiten de tuin. We hebben al heel wat frusterende minuten ons best gedaan om Noor ergens uit het park weer bij ons te krijgen, maar vaak moesten we haar zelf vangen. Een erg leuk spelletje natuurlijk voor Noor. Verder gaat het allemaal goed met luisteren, op de puppycursus leert ze toch een hoop. En de oefeningen thuis doet ze ook bijna allemaal goed. Alleen het komen en
naast lopen zijn een probleem. Maar we geven niet op, ze kan het vast wel, we moeten alleen geduld hebben denkt men op de puppycursus. Dus dat hebben we dan maar. Gelukkig hebben andere mensen niet door dat ze af en toe ook erg eigenwijs kan zijn. Overal waar we komen blijft het toch een erg leuk hondje om te zien. Op verjaardagen, op het strand en in het park blijft iedereen roepen: "Ah, wat een schattig hondje!" En dat is het ook, ze is enorm knuffelig, speels en werkt hard mee in de tuin. Dus eigenlijk hebben we het leukste hondje van allemaal!